Blog
Dualiteit
20 januari 2021
Afgelopen weken was ik bezig met het lesmateriaal af te ronden voor de cursus “Systeemdenken en taoïstische filosofie” en ik worstelde met de uitleg van de dualiteit van onze werkelijkheid, die eigenlijk geen dualiteit is. Alleen voor onze waarneming. Maar aangezien we opgegroeid en opgevoed zijn met en in deze dualiteit, is het vaak lastig om de Eenheid van het geheel te zien en te ervaren.
Toen herinnerde ik mij een gesprek met een patiënt van mij over het dilemma van dualiteit. Zij gaf mij toen een gedicht van een van de grootste systeemdenkers van het westen, Johann Wolfgang von Goethe. In het gedicht over de het blad van Ginkgo biloba, schrijft Goethe over de eenheid van het blad, dat duidelijk twee delen vertoont.
Beter dan Goethe kan ik het niet vertellen. Daarom wil ik u dit gedicht niet onthouden.
Gingo biloba (1815)
Dieses Baum’s Blatt, der von Osten
Meinem Garten anvertraut,
Giebt geheimen Sinn zu kosten,
Wie’s den Wissenden erbaut.
Ist es Ein lebendig Wesen?
Das sich in sich selbst getrennt,
Sind es zwey? Die sich erlesen,
Dass man sie als eines kennt.
Solche Fragen zu erwiedern
Fand ich wohl den rechten Sinn;
Fühlst du nicht an meinen Liedern
Dass ich Eins und doppelt bin?
Johann Wolfgan van Goethe
1749-1832
Ginkgo biloba (1815)
Dit blad van de oosterse boom
Werd aan mijn tuin toevertrouwd
En heeft een geheim idioom,
Dat de ingewijde beschouwt.
Is het een levend wezen,
Dat in zichzelf gescheiden is?
Is het een paar dat mekaar doorgrondt,
Zodat men ze kent als één?
Het antwoord op zulke vragen
Vond ik op de juiste wijze:
Geeft mijn lied je niet het gevoel,
Dat ik één en dubbel ben?
Vertaling Gaston D’Haese
